gumowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonany z gumy w zn. 1. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty, wyroby gumowe. Pałka gumowa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gumowy — przym. od guma (tylko w zn. 1) Gumowe buty, obcasy, podeszwy. Gumowy wąż. Zakłady gumowe. ∆ bot. Drzewo gumowe «Ficus elastica, gatunek figowca, potężne drzewo z rodziny morwowatych, o dużych skórzastych liściach, kauczukodajne, pochodzące z… … Słownik języka polskiego
gumalastyczny — gumowy … Słownik gwary warszawskiej
kalosz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gumowy but sięgający do kostek lub kolan, chroniący nogę przed zamoczeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}W słotne dni zawsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
dętka — ż III, CMs. dętkatce; lm D. dętkatek 1. «element ogumienia pojazdów, w postaci cienkościennego pierścienia gumowego, umieszczony wewnątrz opony, zaopatrzony w zawór umożliwiający tłoczenie powietrza do jej wnętrza» Przebić, zmieniać, wulkanizować … Słownik języka polskiego
gruszka — ż III, CMs. gruszkaszce; lm D. gruszkaszek 1. «owoc gruszy o charakterystycznym, zwykle wydłużonym kształcie, jadalny» Dojrzała, soczysta gruszka. Suszone gruszki. Gruszki w occie. Kompot, konfitury z gruszek. ◊ Gruszki na wierzbie «o czymś… … Słownik języka polskiego
hydrant — m IV, D. u, Ms. hydrantncie; lm M. y 1. «urządzenie w sieci wodociągowej zaopatrzone w zawór i złącze do węża, służące do czerpania wody do celów gospodarczych i przeciwpożarowych» 2. pot. «gumowy wąż służący do polewania ulic, ogrodów, gaszenia… … Słownik języka polskiego
irygator — m IV, D. a, Ms. irygatororze; lm M. y «przyrząd do przepłukiwania naturalnych jam ciała, głównie pochwy» Gumowy irygator. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
konik — m III, DB. a, N. konikkiem; lm M. i 1. «pieszczotliwie o koniu; także: mały koń» Siwy, kary konik. Wio koniku! ∆ Konik polny «owad z podrzędu szarańczaków, skaczący; wydaje charakterystyczne dźwięki przez pocieranie tylnych nóg o pokrywy» ∆ zool … Słownik języka polskiego
